MOM life | Over het hebben van een ‘buiten kind’

Weer eens een MOMMY-artikel van mijn hand. Eentje over dat buitenkind van mij. Want dat Noa een buitenkind IS is erg duidelijk (zoals jullie vast wel hebben gelezen in mijn maandoverzichtjes en andere losse artikelen)

Ik ga dus eigenlijk elke dag wel even met hem naar buiten, aangezien hij er ZO blij van wordt Tevens met corona probeer ik juist zoveel mogelijk lekker te genieten buiten, zowel voor onze meneer als voor mijzelf. Ik neem jullie stapsgewijs mee waaraan ik kan merken dat Noa een buitenkind is.

Hij wordt al blij als zijn schoenen en jas aan mogen
Als hij zijn schoenen en zijn jas al ZIET is meneer in de zevende hemel. ‘We gaan naar buiten!’ Hij vind het interessant om zelf zijn laarzen of schoenen aan te doen en is al aan het proberen met zijn rits. Het is dan ook een ‘bummer’ als hij z’n schoenen ziet en we dus NIET naar buiten gaan. De ik-heb-ze-gezien-dus-we-gaan-mentaliteit.

Hij praat honderd uit & is buiten een blij ei
Hij is altijd helemaal hieperdepiep buiten. Hij stopt tijdens het lopen bij van alles: ‘Boom’ ‘Bloem’ ‘Zon’ ‘Eend’ ‘Poes’ Het is een hele looptocht als we ergens heen gaan en hij wil overal stoppen en aanzitten. Hij babbelt tijdens het lopen 100 uit en geniet zichtbaar van het buiten zijn. Blije meneer is een blije moeder 😉

Dagelijks staat hij naar buiten te kijken
…en roept heel hard ‘buiten’ en staat te wijzen naar de deur. ‘Die!’ Als dat geen hint is haha 😉 Ook kijken wel als hij wakker wordt elke dag altijd even uit zijn raam of er ‘ijs’ of water op het schuurtje van de buren ligt. Ook staat hij vaak op de bank in de huiskamer (‘zon’), naar buiten te koekeloeren naar eenden in de tuin of als papa naar huis komt met de bus.

Hij begint te gillen en huilen zodra we weer naar binnen moeten
Dat hysterische kind onder mijn arm? Dat is vast Noa. Meneer zegt nu 100x ‘nog 1 keer’ en is boos zodra we weggaan uit een speeltuin of bij de kinderboerderij. Gillen, huilen de hele reutemeteut. Ook tijdens de grote sneeuwval was meneer niet blij als we naar binnen gingen. Hij vind het allemaal té leuk en is het liefste de hele dag buiten. Regen. Sneeuw. IJzel. Het maakt hem allemaal niet uit zolang hij maar lekker buiten is.

Uiteraard nog even wat buiten foto’s…

…die kunnen natuurlijk niet ontbreken bij zo’n artikel (en heb ik in overvloed haha).
I.v.m. bewust bloggen is Noa niet zichtbaar (Lees mijn disclaimer voor meer informatie)

Ben jij zelf ook zo graag buiten in de natuur? Wat vind je het leukste om te doen?

16 reacties op “MOM life | Over het hebben van een ‘buiten kind’

  1. Heel herkenbaar.

    Hier nog een paar leuke woordjes van de oudste (bijna 3 jaar) beneden is boven en omgekeerd. Mag nie meer helpen met schoenen enz ook als ze nie aan verkeerde voet zijn.
    En alles is nat. Ari (haar) is ook een leuk woordje 😉

  2. Ik denk ook dat veel kindjes uit zichzelf graag buiten zijn. Ik herinner me nog dat ik zelf ook heel vaak buiten speelde toen ik kleiner was. Mijn buurmeisje kwam bijna elke dag na school spelen en dan zaten wij onder mijn oma’s grote boom heksensoep en modderballen te maken 😛
    Wij gaan ook elke dag naar buiten met onze baby, vooral nog wandelen maar als mijn vriend buiten aan het werken is, ga ik met de kleine ook vaak in de tuin om eens te kijken.
    Heel mooi dat je zelf ook de tijd neemt om vaak met hem naar buiten te gaan, ook als je zelf niet zoveel zin hebt. Ik hoop dat ik dat later als de baby wat groter is en naar buiten wil ook kan opbrengen 🙂

    1. Ja dat zijn de mooie herinneringen uit je jeugd he? Ik hoop dat Noa er maar ook heel wat mag maken, hoewel hij zich dit allemaal niet meer zal gaan herinneringen.
      Soms moet ik me er echt toe slepen. Vooral na een helse nacht of nog een middag werken. Maar probeer het wel altijd te doen, al is het maar heel eventjes.

  3. Buiten is ook alles interessant en het ziet er altijd weer net wat anders uit, dus ik begrijp dat wel! Gelukkig komen er (hopelijk snel) weer wat mooie dagen aan, dat is beter dan die regen.

  4. Heerlijk dat hij er zo van houdt om naar buiten te gaan! Tegenwoordig zie je kinderen toch sneller achter hun schermen zitten, dus lijkt mij alleen maar fijn dat Noa uit zichzelf het buiten zijn zo leuk vindt.

    1. Dat is ook zeker waar en ben er dan ook blij mee! Straks als hij naar school gaat zal er al meer schermtijd ‘nodig’ zijn dus het elke dag extra veel naar buiten/ buiten spelen als hij ouder is stimuleer ik zeker.

  5. Ik benijd altijd moeders met een buitenkind. Ik heb helaas Schermkinderen…. En we wonen nota bene op het weidse platteland. Dan verzucht ik wel eens: ‘Waarom ga je niet lekker buiten een hut bouwen!’

  6. Haha ma zo’n heerlijke tekst! Uit uw woorden kan ik mij helemaal voorstellen wat voor energiebom Noa kan zijn als hij buiten is, supertof!

    En ja, buiten zijn is beter dan binnen zitten hé 🙂 Het laat me toe om beter te voelen, meer verbonden te zijn met mezelf. Zo eens een goei wandeling of eens goed gaan lopen kan wonderen doen!

  7. Zoooo leuk! Remus is hier ook echt een buitenkind. Soms staat ons schuifdeur-raam hier gekipt en dan gaat hij altijd naar het raam en probeert hij het raam verder open te krijgen en begint hij bijna te huilen, omdat hij zo graag buiten wil! Ook als de papa een klusje doet buiten, moet hij koste wat kost buiten haha.

  8. Superleuk dat hij daar zo van kan genieten! Al kan ik me voorstellen dat het niet zo handig is als hij inderdaad niet terug naar binnen wil 😅

  9. Ik denk altijd dat kinderen in principe altijd buitenkinderen zijn. Heel natuurlijk, toch? Alleen zijn er ouders die geen buitenouders zijn en dan worden kinderen binnenkinderen. (Zo, hé. Snap je ‘m?). Dus petje af voor jou dat je tussen de bedrijven door veel met Noa naar buiten gaat. Zelf ga ik het liefst wandelen. En dan bij voorkeur op het strand of in de duinen. Maar in het dorp zelf vind ik ook leuk. Huizen kijken!

    1. dat sla je de spijker zeker op zijn kop! Ik hou zelf ook van de natuur en ben graag buiten. Op de dagen dat ik eigenlijk geen zin heb (zoals vandaag) ben ik toch gegaan. Wat mijzelf maar voor Noa een glimlach bezorgde. Toch eventjes eruit, genieten samen. Lachen samen. Tot we uiteindelijk weer naar binnen moeten. Zucht. Heerlijk lijkt me dat: wandelen op het strand en de duinen. Veelte weinig gedaan en moet ik zeker (ook met Noa) meer doen. Naar een bos e.d. kan natuurlijk altijd!

  10. Luca is ook een buitenkind, maar zo erg heb ik het nog niet gehoord van mijn dochter qua schoenen of jas, of weer naar binnen gaan. Luca kan ook heel goed binnen met zijn auto’s en blokken bezig zijn. Toch is ook hij elke dag buiten en geniet, het is dan ook handig dat er een hond in huis is 😉

    Zelf, ben ik wel graag buiten, maar buiten spelen vroeger was niet aan mij besteeds, wel fietsen, rolschaatsen, solo dingen, want ja, enig kind, en mijn vriendinnen woonden ver weg van mij, dus die zag ik na school ook niet vaak. Ik zat liever binnen te knutselen of met een boek, ik werd door mijn opa en oma op het dorp dan ook gewoon naar buiten geschopt zeg maar, en nu even lekker naar buiten. Mjah… als alle andere kinderen op vakantie waren op het dorp die ik wel kende… Maar, zetten ze mij bij water neer waar ik ook in kon? Dan was ik er niet meer uit te krijgen! hahaha En ja, dat dorp had alleen een buiten zwembad, dus jaren lang op mooie dagen mocht ik daar hele middagen na de lunch heen tot sluitingstijd.

    X

    1. Vandaag weer he. We gingen weg bij de kinderboerderij. Ik denk dat jij hem zelfs gehoord moet hebben thuis 😉 HOLY… Hij schreeuwt de hele buurt bij elkaar (verschrikkelijke moeder schijn ik te zijn 😉 ) en eenmaal thuis in protest. Met schoenen en jas nog aan op de grond gaan liggen. Dikke tranen… Echt. Ik heb een drama-king in huis. Ik zeg altijd maar dat hij dat soort dingen van zijn vader heeft haha 😉

      Leuk dat Luca ook zo geniet van buiten zijn maar ook binnen fijn kan spelen. Op zich kan Noa dat ook wel maar als hij eenmaal buiten in zijn hoofd heeft…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *