Recensie: Bij Zonsondergang – Nora Roberts

Nora Roberts, een schrijfster waar ik menig boek van in mijn boekenkast heb staan. Zeg maar gerust, de gehele onderste plank. (dit gehele stuk dus) Ik durf ze niet eens te tellen. Al jaren favoriet, juist doordat de afwisseling zo fijn is. Spanning. Romantiek. Spanning & romantiek. Nét even anders dan die gruwelijke thrillers die ik vaak lees. Het zijn allemaal verhalen waar in je je kan inleven in de personages en vlot geschreven. Lovend ben ik over deze schrijfster. Maar dit boek…



Waar het boek over gaat

Alice Bodine heeft er geen zin meer in. Altijd de regeltjes volgen, altijd aan verwachtingen voldoen en altijd vergeleken worden met haar perfecte oudere zus Maureen. Dus op de dag dat Maureen gaat trouwen, loopt Alice weg van de familie ranch. Maar de vrijheid die een tiener voor ogen heeft is heel anders dan de vrijheid die ze krijgt. Twee jaar later wil ze terugkeren naar haar liefhebbende familie – ouder, wijzer, en vooral nederiger. Maar dan wordt ze ontvoerd, en vervliegt alle hoop dat ze haar familie ooit terug zal zien.

Vijfentwintig jaar later gaat het goed met de ranch. Maureen, haar man en drie kinderen hebben een zeer succesvol bedrijf opgezet en alles lijkt in orde. Maar het verdriet van de verdwijning van Alice is er nog steeds en overschaduwt het geluk en succes. Tot op een dag een mishandelde vrouw langs de kant van de weg wordt gevonden en naar het ziekenhuis wordt gebracht. De vrouw blijkt Alice te zijn, en langzaam begint haar weg terug naar herstel. Maar degene die Alice al die jaren geleden ontvoerde is nog steeds op vrije voeten…

Wat ik vond van het boek

Wat ik dus hierboven al zei… Dit boek. Voor het eerst in ál die jaren dat ik haar boeken lees had ik moeite met in het verhaal te komen. Las ik altijd het eerste hoofdstuk en zat in het verhaal, duurde het nu maar liefst 7(!) hoofdstukken. Daarna kwam de oude schrijfstijl van Nora weer naar boven en las ik het boek in 1 ruk uit. Wederom boeiende personages. In het begin kwamen tig personages (zo leek het wel) voorbij. Wie was nou wie? En wie is die Bodine waar op de achterflap met geen woord over wordt gerept? Het gehele verhaal speelt zich af vanuit haar invalshoek. Het hielp ook niet echt mee dat de familie van hun achternaam Bodine heet, en zei van haar voornaam. Verwarrend, dat vond ik de eerste hoofdstukken. Niet iets wat ik van deze schrijfster gewend ben.

Daarin tegen daarna kwam het verhaal pas echt opgang. Knap stukje geschreven werk, de hoofdstukken worden afgewisseld waardoor je eerst als opzichter van de ranch (Bodine) aan het lezen bent. Om daarna weer gruwelijk gemarteld te worden als Alice. Het verhaal liep daarna in een sneltrein vaart en het plot was ook weer om te smullen. Iets wat ik niet geheel had zien aankomen, en daar hou ik wel van.

Het speelt zich af in Montana. Op een ranch, ik hou er wel van. Dat hele cowboy gebeuren en buiten ritten maken op paarden. Daarin tegen is het mooi te lezen hoe de chemie tussen bepaalde hoofdpersonen wordt neergezet. Dat vind ik altijd zo goed op papier gezet van Nora Roberts. De personages komen tot leven en je leeft echt met ze mee. Tevens is de vrouwelijke rol altijd een stoere, zelfstandige vrouw die zelf haar boontjes wel weet te doppen. Me like!

Al met al heb ik best genoten van het boek, na de 7 hoofdstukken. Ik ben erg blij dat ik hem heb afgelezen want ik heb een hoop uurtjes lees plezier gehad van dit boek.

Ik twijfelde tussen een 3 en een 4 maar het zijn toch ‘maar’ 3 sterren geworden. Geheel te danken aan de eerste hoofdstukken want de rest…
Rating: ★★★

Lees hier de recensie va Zwartraafje

Het boek is voor €15 verkrijgbaar bij verschillende boekhandels.

8 reacties op “Recensie: Bij Zonsondergang – Nora Roberts

  1. Wat gek, he? Dat dit boek dan zo anders is. Ik vind dat altijd wel jammer. Dan verheug je je op helemaal wegkruipen in een boek….

  2. Ik heb een tweetal boeken van haar gelezen en vond ze allebei erg goed! Het klinkt als een heel boeiend en spannend boek maar het houdt mij toch een beetje tegen doordat je pas na 7 hoofdstukken erin zat. What to do haha!

  3. Ik heb er niets mee, wel heb ik net Judas uit en ben ik net gestart in een nieuw boek; Het meisje van de Kommandant, door Pam Jenoff of zo… gisteren in gestart meteen 50 pagina’s weg gelezen.

    X

  4. De samenvatting van het boek sprak me enorm aan. Jammer van de vele personages in het begin. Dat vind ik ook altijd jammer. Misschien toch een idee om eens een boek van haar te lezen, maar met een andere te beginnen. Zit er een volgorde in de boeken?

    1. In principe niet. Hoewel ze wel veel trilogieën heeft of reeksen. Deze zijn wel fijner te lezen op volgorde. Mijn absoluut favaoriet boek van haar is De Gloed van Vuur, romantiek maar ook zeker spannend! Lees hier waar het boek over gaat:

      De gloed van vuur is een meeslepend verhaal over angst en moed, en over liefde en vriendschappen die ons door de donkerste tijden heen helpen.
      Als de jonge Reena machteloos moet toekijken hoe de pizzeria van haar ouders in vlammen opgaat, weet ze waar ze later wil werken: bij de politie. Ze wil weten wat mensen tot dit soort opzettelijke vernietiging drijft.

      Haar hechte familie slaat zich door de tegenslag heen en ook Reena bereikt, na jaren hard werken, haar doel: een plek bij de politie van Baltimore. Het valt alleen niet mee om met haar hectische en gevaarlijke baan ook nog een man te vinden. Hier komt verandering in als ze Bowen Goodnight ontmoet, die haar accepteert zoals ze is. Maar dan slaat het noodlot opnieuw toe. Reena ontvangt anonieme bedreigingen van iemand die vastbesloten is alles te vernietigen wat haar lief is…

    1. Het is inderdaad ook vaak dezelfde schrijfstijl en invalshoeken. Op zijn tijd vind ik het heerlijk om te lezen, lekker afwisselend met die gruwelijke thrillers die ik lees 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *