Dromen is het halve werk met naamgenootje Saskia #3

Ik kreeg heel wat toffe aanmeldingen bij deze nieuwe rubriek Dromen is het halve werk. Bij deze de start van een nieuwe rubriek: Dromen is het halve werk. Iedereen heeft wel een droom. Sommige zijn misschien groot andere juist klein. Hoe wil jij je droom verwezenlijken? Of wil je altijd erover blijven dromen? Of heb jij je droom al waargemaakt of heb je iets anders m.b.t. dromen wat je graag wilt delen? Dan is dit de rubriek voor jou.

Vandaag is een naamgenootje Saskia aan het woord. Over haar droom om te gaan reizen, en een droom die werkelijkheid is geworden! Benieuwd wat de droom is en hoe het was om deze droom(reis) te maken? Lees dan snel mee.

Vertel eens in het kort: Wie ben je? Waar kom je vandaan? Wat doe je voor werk/school en heb je een blog?
Ik ben Saskia, ik ben 24 jaar oud en kom uit Noord-Brabant. Ik ben in 2014 afgestudeerd als fysiotherapeut en ben inmiddels al weer bijna tweeënhalf jaar bij dezelfde praktijk in dienst. Na wat jaren af en aan geblogd te hebben, ben ik onlangs weer begonnen op Monkey See, Monkey Write

Wat is je droom en sinds hoelang heb je deze droom al?
Ergens heb ik altijd al een fascinatie gehad met Azië en een stiekeme droom om er ooit heen te gaan. Klein detail: ik denk dat ik een jaar of 10 was die tijd. Kamer versieringen voor op mijn slaapkamertje koos ik in een Oosterse stijl en de cultuur leek me heel gaaf. Op dat moment was het echt een droom-droom: leuk om letterlijk bij weg te dromen, maar nooit gedacht dat er ook maar enige kans was dat dit ooit ging gebeuren.

Fast forward naar een jaar of 7 later, waar ik heel begaan was met vrijwilligerswerk. Ik zat in de jeugdcommissie bij de tennisvereniging, deed jaarlijks mee met het jeugdvakantiewerk in de zomer, en toen ik eenmaal begonnen was met mijn studie fysiotherapie organiseerde ik ook de introweken voor nieuwe studenten mee. De droom om ooit ‘groter’ vrijwilligerswerk te gaan doen, begon langzaam op te borrelen. Samen met de fascinatie voor Azië viel op den duur het kwartje: ik wilde naar Azië reizen om daar vrijwilligerswerk te gaan doen. En het zou me gaan lukken ook.

Wat heb je gedaan om deze droom te verwezenlijken?
Eerst begon ik met oriënteren naar verschillende landen. Azië is natuurlijk behoorlijk groot en ik wilde wel graag wat doen wat bij me paste. Om de een of andere reden trok Nepal me heel erg aan, waarom weet ik nog steeds niet precies. Telkens als ik weer wat over het land las, groeide de wens om daar naartoe te gaan. Het land was dus duidelijk, nu nog het project.

In mijn opleiding heb ik nog kort gedacht om mijn eindstage in Nepal te gaan doen, om dit zo te combineren. Via school werd me dit afgeraden, omdat het niveau niet hoog genoeg lag om op af te studeren. Toen de docent zei dat het wel heel leerzaam zou zijn om ooit in mijn eigen tijd te doen, viel het tweede kwartje. Een fysiotherapie project in Nepal zou ideaal zijn. Na mijn afstuderen had ik waarschijnlijk nog niet meteen werk en kon ik nog doen wat ik zou willen. Perfect om een paar weken ertussenuit te gaan.

Ik kwam terecht bij Vrijwillig Wereldwijd, een organisatie die vrijwilligerswerk projecten ondersteunen en zo ook een die bij mij paste. Na een intake gesprek over wat mijn wensen waren en wat zij konden bieden kwamen we tot de gelukkige conclusie: dit gaat lukken. Of ik daadwerkelijk als fysiotherapeut aan de slag zou kunnen gaan, was nog niet geheel duidelijk, maar ik kon er in ieder geval wel gaan werken met gehandicapte kinderen, iets wat me dicht bij het hart ligt. Ik meldde met officieel aan en boekte mijn vliegtickets. Op 5 juli 2014 vloog ik in mijn eentje naar Nepal om 5 weken later weer terug te komen.

Hoe kijk je op deze droom terug nu deze is uitgekomen?
Vooral met heel erg veel plezier en geluk. Ik besef me dat ik enorm veel geluk heb gehad dat ik de kans heb gekregen (of gecreëerd, net hoe je het bekijkt) om mijn droom waar te maken en dat dat niet altijd zo maar is weggelegd. Ik heb ontzettend veel geleerd over het land en de mensen, over mijn andere wensen en dromen en over mezelf. Als herinnering heb ik een fotolijstje gemaakt met tastbare herinneringen en foto’s aan deze reis. Telkens als ik er langs loop, denk ik eventjes terug aan wat ik daar heb meegemaakt en gezien. Soms zijn het specifieke herinneringen van de leuke dingen die ik heb meegemaakt, soms is het gewoon het geluksgevoel van een voltooide droom.

Was het behalen van deze droom voor jou een ‘must’?
Nee. Ik zou mijn leven prima kunnen leven en er volledig van kunnen genieten ook als deze droom niet zou zijn uitgekomen. Ik zou zelfs bijna zeggen dat het alles behalve een must was: je moet altijd kunnen blijven dromen. Het moment dat ik terug kwam van mijn reis was ik best wel gedesoriënteerd. Natuurlijk moest ik bijkomen van de cultuurshock, maar ook toen dat was weggeëbd, klopte er iets nog niet. Ik was nog volop aan het nagenieten van mijn droomreis, maar wat was het volgende? Het gevoel van ‘Oké, leuk, en nu?’ overheerste. Ik had geen droom meer om naar uit te kijken. Dromen kun je natuurlijk ook niet zo maar even uit je duim zuigen en ik besloot daarom ook niet langer te zoeken naar een nieuwe droom. Die zou vanzelf wel weer komen.

Heb jij nog een uitspraak of quote die je wilt delen m.b.t. je droom?
In de tijd voordat ik op reis ging was ik enorm zenuwachtig of alles wel goed zou gaan verlopen. Ik was nog ontzettend druk met het afronden van mijn scriptie en moest tegelijkertijd allerlei voorbereidingen treffen voor de reis. Ik kwam de quote ‘She believed she could, so she did’ opnieuw tegen en opeens klikte er iets. Toen ik mijn scriptie gehaald had, liet ik de tekst op een armband drukken en droeg ik deze tijdens mijn diploma uitreiking en ging deze uiteraard ook mee op reis. Als ik het daar moeilijk had, droeg ik het armbandje om me eraan te herinneren dat als ik maar in mezelf zou geloven, ik wel zou kunnen. Wat dat dan ook mocht zijn.

Welke tips geef je mijn lezers voor het achterna gaan van hun droom?
Probeer een stappenplan op te stellen, voor jezelf. Zodat je weet wat de stappen zijn om je droom werkelijkheid te maken. Wees ook vooral niet bang om dit stappenplan gaandeweg aan te passen. Misschien moet je de tijdslijn aanpassen, misschien komt er toch meer bij kijken dan je dacht of is het juist veel simpeler om het te bereiken. En vooral: volg je hart. Je droom is niet voor niets een droom, maar geef je hart ook de ruimte om je droom aan te passen als deze verandert.

Lieve Saskia heel erg bedankt voor je mooie, inspirerende artikel. Ik ben super blij voor je dat deze grote droom is uitgekomen! Lijkt me een prachtige reis waar je veel van hebt geleerd. Dat pakt niemand je meer af!

Heb jij ook een grote droom? En wil je deze delen in deze rubriek Dromen is het halve werk? Stuur dan een emailtje voor de vragenlijst en overige informatie naar contact@iliveformydreams.com en wie weet verschijnt jou artikel hier wel over een tijdje!