Iedereen maakt fouten en leert hiervan dingen. Zo ben ik in al die jaren dat ik blog zeker wel wat stommiteiten tegengekomen waarvan ik achteraf denk: ‘Waarom heb ik dat echt ooit op zo’n manier gedaan?’ Het leek me leuk hier eens een lijstje van te maken i.p.v. een artikel met standaard blogtips of juist dingen die goed gaan. Vandaag ga ik met de billen bloot, deze fouten heb ik in het verleden zeker wel gemaakt.
Plaatjes gebruiken
Maakte ik een artikel. Hup naar google, leuk plaatje of fotootje erbij en klaar. Uiteraard mag dit helemaal niet, aangezien deze plaatjes ook rechten hebben van degene die ze heeft gemaakt/geplaatst. Sinds ik daar bewust van ben geworden gebruik ik vaak mijn eigen foto’s of maak zelf plaatjes. Mocht ik toch een plaatje gebruiken van internet zet ik hier netjes de bron onder. Dit maakt het ook nét een beetje persoonlijker vind ik, van die eigen foto’s en gemaakte plaatjes.
Alle samenwerkingen aanpakken
Vereerd dat bedrijven met mijn relatief nog klein blogje wilden samenwerkingen. Ik kreeg in 2012 mijn eerste samenwerking en dat was gelijk een grote. Ik maakte een artikel voor Zalando en mocht voor best een bedrag dingen uitzoeken. Deze behoorde dus zeker niet tot de ‘alle-samenwerkingen-aanpakken’. Wel heb ik een aantal samenwerkingen gedaan die ik achteraf liever had overgeslagen. Het woord spijt gebruik ik express niet, aangezien ik er veel van heb geleerd en het me toch wat heeft opgeleverd. De laatste jaren neem ik steeds meer bewustere samenwerkingen aan. Ik wijs veel meer af en hou me vast aan mijn eigen voorwaarden die ik wil stellen aan een samenwerking.
Lees hier mijn open brief aan bedrijven die met me willen samenwerken
Lees hier de voorwaarden die ik stel aan een artikel
Denken of dit voor mijn lezers leuk is
Vroeger heb ik wel eens artikelen geschreven op het oog van de lezers van mijn blog. ‘Dit zullen ze vast wel leuk vinden en op reageren’ Nu heb ik eerder de omgekeerde insteek. Ik blog over wat ik juist fijn vind om te delen. Of artikelen/onderwerpen die mij erg aanspreken. Soms krijg ik weinig reactie erop wat dan jammer is. De insteek van mijn blog is volledig achter mijn content staan. Uiteraard is het leuk als het ook goed wordt ontvangen maar dit is geen ‘hoofdreden’ meer om aan een artikel te starten.
Denken dat je 1 van de vele bent
Ik denk dat vele blogger zichzelf onderschatten. ‘Ik ben maar een klein bescheiden blogje’ of ‘ik heb helemaal niet zoveel volgers’. Ben je tevreden met je artikelen en je blog? Dan mag je daar zeker trots op zijn. Elk mens is uniek, zo ook elke blogger.
Teveel delen online
Toen ik nog mijn web-log.nl had, deelde ik vrijwel alles online. Mét foto’s en stukjes van wat ik de dag had gedaan. En ook dat ik op vakantie was met data’s en hotel erbij. Sinds ik mijn eigen domein heb ben ik er een stuk voorzichtiger mee geworden. Ik schreef een tijdje terug een artikel over waarom ik niet alles online deel.
Elke dag willen bloggen
Hier ben ik geheel vanaf gestapt. Het werd echt een moetje en ik was alleen nog maar aan het stressen of er wel genoeg content online kwam. Not anymore. Ik schrijf wanneer ik dit fijn vind. Soms komt er 1 artikel per week online, soms 4 als ik inspiratie heb. Tevens een voordeel van vooruit schrijven, ik plan artikelen in en verdeel ze zo over de week. Tot nu toe werkt dit prima voor mij en heb (en hou) ik genoeg inspiratie voor leuke, vernieuwde en inhoudelijke artikelen.
Waarvan denk jij OEI, wat een blogmisser was dat vroeger?
Mijn website maakt gebruik van cookies, ik ben wettelijk verplicht je dit te laten weten. Niet die lekkere chocolade variant maar de cookies die persoonlijke gegevens opslaat.
Wat een goede blog is dit! Ik herken wel wat van mijn eigen missers. Gelukkig ben ik er al vrij snel achtergekomen dat ik vooral moet schrijven wanneer het uitkomt voor mij en niet zonodig omdat ik vond dat er elke dag een artikel online moest komen. Kwaliteit boven kwantiteit!
Haha! Dat laatste inderdaad. Een plaatje. Of, nog erger, een mop! Zo stom! Ik had duidelijk teveel tijd toen!
Heel eerlijk? Omdat ik al met een It’er samen woonden leerde ik al direct op blog, ooit op eigen domein eerst, later op web-log om vooral anoniem te zijn en te blijven, dat is mijn absolute voordeel geweest hoe slecht die relatie ook ooit was. Daar dank ik hem nog steeds voor ook al leeft hij niet eens meer.
Je moet zo voorzichtig zijn, en natuurlijk zijn er mensen die weten wie jij bent, en dan moet ik maar blijven vertrouwen dat… Daarom ben ik ook semi anoniem, zodat ik toch nog wel wat dingen kan delen maar ik weet dat tegenwoordig een hacker bijv. alsnog alles van jou terug kan vinden als ze willen, zelfs van web-log, ook al lijken de servers weg te zijn, iemand die het kan, haalt zo nog een template of een stuk naar boven waar ik mijzelf ook over verbaasd heb, hahaha dus stay carefull!
X
Leuk om dit te lezen. Super herkenbaar aangezien ik zelf ook al heel wat jaren blog. 🙂 X
Ik herken wel het ‘ik ben maar een bescheiden blogje’.
Ik zie dat niet echt als misser, aangezien zelfkennis het begin van de wijsheid is.
Ik ben trots op wat ik al heb bereikt, maar ik blijf wel met de voetjes op de grond.
Wel een mooi overzichtje! 🙂
Heel herkenbaar. Ik vind het zelf ook het moeilijkste dat ik me zo vasthoud aan de dagen dat ik blog. Ik denk dan dat de lezers op die dagen een blog verwachten. Daarnaast wil ik het vaak heel goed voor lezers doen, maar raak ik mezelf dan wel eens kwijt! Heel verhelderend hoe je hierover schrijft!
Ik herken het schrijven voor lezers wel. Ik probeer dat, sinds ik weer twee weken bezig ben, niet meer te doen, maar echt voor mezelf te bloggen. Als iemand het ook leuk vind om te lezen is dat vooral heel mooi meegenomen 🙂
Herkenbaar, die bescheidenheid. Dat heb ik overigens nog steeds en daarbij ben ik erg kritisch. Dus ik heb zeker ook een lijst met missers, die ik overigens langzaamaan allemaal aan het corrigeren ben. Oude blogs terug kijken, aanpassen of zelfs verwijderen. Mega veel werk!
Liefs, Josine
Ik heb niet echt missers ervaren, als ik er zo over nadenken. Ik ken je natuurlijk al van web-log en ik herinner me daar je persoonlijke foto’s nog wel van. Ik denk dat de tijden ook veranderd zijn. Toen was er ook een veeeel kleinere groep bloggers en hadden bedrijven ons nog niet gevonden. Je deelde wel van alles op het internet, maar was (vergeleken met nu) toch nog enigszins anoniem. Dus ik snap wel waarom je het hier anders aanpakt.
Zelf zit ik ergens nog in de web-log modus. Want daarom vond ik het bloggen zo leuk. Ik bedoel daarmee dat ik me niet druk maak om een niche of cijfers. Maar dat ik denk.. ik wil gewoon bloggen waar ík over wil bloggen. En de ene keer krijg ik meer reacties dan de andere keer. Soms zelfs meer dan ik had verwacht, op een bepaald blog. Maar ik wil er zelf achter staan. Ik wil niet nadenken over wat mensen leuk vinden om te lezen en hoe krijg ik dan zoveel mogelijk volgers. Ik denk namelijk dat de lol dan weer zo weg is (voor mij dan). En dat wil ik juist voorkomen.
Amen to that!
Ook ik ging in het begin wel eens de mis in met het plaatsen van foto’s of plaatjes. Ik stond er gewoon niet bij stil dat er zoiets als auteursrechten bestond.
Bij mijn vorige blog was dat absoluut teveel delen online. Gelukkig geen gekke dingen meegemaakt ofzo, maar achteraf was ik veel te openhartig. Liefs.x
Ik denk wel met het zoeken van plaatjes op Google en die maar klakkeloos overnemen. En de waarde van je blog en van jezelf niet goed inschatten..
Herkenbaar hoor. Vooral met de samenwerkingen. Al ben ik daar al snel mee gestopt. Samen werken met Zalando si wel super tof zeg!
Ik denk dat jezelf onderschatten wel een van de meest gemaakte fouten is. Bloggen moet je uiteindelijk voor jezelf doen en als er mensen zijn die het de moeite vinden om te lezen ben je al geslaagd.
Mijn blog is belange zo groot niet als de jouwe (qua volgers) maar ik ben zelf opgehouden met daarnaar te kijken. We zijn beiden bloggers met een persoonlijk blog en proberen kwalitatieve content te leveren. Voor mij is dat meer dan genoeg ondertussen ?
En deze insteek maakt precies dat ik jouw blog nog al die jaren blijf volgen. Lekker persoonlijk en fijne artikelen. Nouja en mijn blog, groot groot.. Ik zie mezelf meer als middelmatige blogger (om mezelf eens even te onderschatten waarschijnlijk haha 😉 ), maar zolang ik er plezier aan beleef maakt het me helemaal niets uit hoe ‘groot’ ik ben (of ga worden).
Dit vind ik een leuk artikel! Als ik terug kijk naar de afgelopen jaren dan krimp ik wel een beetje ineen als ik mijn oude foto’s terug zie. Ai ai ai, wat waren die slecht 😛 en inderdaad foto’s van internet plukken, zou ik nu ook echt niet meer doen (tenzij Unsplash en dergelijke).
Leuk én herkenbaar! In het begin nam ik ook alle samenwerkingen aan omdat ik dan al zo enthousiast was dat ik uberhaubt benaderd werd. Nu ben ik meer kritisch en kijk ik of ik het echt leuk vind 🙂
allemaal héél herkenbaar ja haha
al zie ik mijn blog wel nog altijd één van de vele… ik onderscheid mezelf ook niet echt van de andere blogs (of toch niet genoeg om eruit te springen) maar je hebt wel een punt daar
liefs
karlien
haha meer dan op 1 dag willen bloggen had ik vooral last van, soms 4 artikelen op 1 vrije dag.. Rachel come on…
Leuk om te lezen! Ik herken mezelf in een aantal dingen. Ik ben sinds kort pas kieskeurig geworden met samenwerkingen (vandaag eigenlijk), vooral omdat ik nu echt weet wat ik met mijn blog wil. Ik wil een duidelijke niche waar ik veel passie voor heb: make-up. Dus weg met allerlei andere dingen!
Zoooo herkenbaar! En soms heb ik sommige dingen nog wel eens hoor. Zoals dat ik twijfel of het wel interessant genoeg is om te plaatsen etc.
Ik wilde telkens reageren op je blog maar op een vreemde manier lukte het niet 🙁 Hopelijk komt mijn reactie dus nu wel door… Maar wat een leuk artikel om te lezen. Erg herkenbaar deze punten. De foto’s gebruik ik meestal van mijn eigen of via pixabay. Mijn blog misser was dat ik dacht ‘oh dat zullen mijn lezers wel leuk vinden ‘ en dan plaats ik het maar achteraf vond ik het zelf niet een leuk artikeltje…
Wat leuk om te lezen! Grappig om zo terug te kijken inderdaad.
Ik denk dat iedereen zulke fouten wel maakt in het begin..!
Geeft weer net een duwtje in de rug als “klein beginnende bloggertje” 🙂 Thanks!
Het toeval wil dat ik onlangs een blogje postte met blogtips, iets wat ik geleerd heb precies door missers of blunders. Ik herken hier veel in, altijd interessant zulke posts waarvoor dank.
Leuk om te lezen en heel herkenbaar! Ik ben het helemaal met je eens dat schrijven vanuit jezelf sterker is dan voor je publiek, en dan krijg je vanzelf je publiek. En op samenwerkingen mag je inderdaad best kritisch zijn, vind ik soms nog lastig, hoor. Of onderhandelen over de voorwaarden, pfoe.
Vandaar dat ik nog steeds erg blij ben met mijn voorwaarden documentje die ik mee stuur naar bedrijven voor een samenwerking. Scheelt een hoop geneuzel, je staat sterker aangezien je erop terug kan vallen en je maakt duidelijk waarvoor je staat.
Elke dag bloggen doe ik ook niet meer, en nu vind ik het weer veel leuker! En dat nog steeds na bijna vijf jaar.
Leuk om te lezen. Mijn grootste misser van vroeger is denk ik ook wel alles delen. Voor mijn huidige blog heb ik een andere gehad, en daar schreef ik echt een dagboek, inclusief foto’s en heel veel meer informatie. Is gelukkig niks meer van te vinden.
Zo bizar met die foto’s. Ik haalde de mooiste foto’s van weheartit of tumblr haha, maar inmiddels maak ik ze allemaal zelf.
En dat maakt dan dat ik jou blog leuk vind om te lezen! Het is echt!
Het plaatjes gebruiken deed ik vroeger-vroeger ook. Op mijn eigen domein niet meer, alleen zo af en toe van Pixabay. Dat wil ik niet te vaak doen, omdat het een van de veel gebruikte stockfoto-sites is, dus heel origineel zijn die plaatjes niet. Maar ik weet daar zeker dat ik de plaatjes ook mag gebruiken, en als ik echt geen energie heb (of het is te donker of zo) om mijn eigen plaatjes te maken is het beter dan maar van google plukken.
Oh ja, en het dagelijks willen bloggen! Ik wil eigenlijk wel weer meer bloggen dan ik nu doe, maar helemaal op gang komt het nog niet. Mijn opleiding en werk kosten me daarvoor nu eigenlijk gewoon nog teveel energie.
Wat een goed artikel! Vooral het schrijven voor jezelf en niet voor de lezers is echt een belangrijk iets wat ik altijd in gedachten hou. Dat deed ik in het begin ook niet. Ook deelde ik (te) veel. Mijn grootste misser was de do follow link, wist ik veel toen 🙂 haha nu denk ik er veel beter over na, maar zoveel aanbiedingen krijg ik niet.
Leuk om te zien dat je zoveel hebt geleerd van je tijd online. Aangezien ik zelf nog maar een half jaar online ben en dus nog in mijn ‘vroeger-periode’ zit kan ik er nog niet op die manier op terugblikken. Wat ik wel nu al merk is dat ik in het begin heel duidelijk onderwerpen zocht die aansloten bij het doel van mijn blog (mensen inspireren zich beter te voelen) en waar ik zelf misschien niet heel enthousiast van werd, nu luister ik meer naar mezelf.
Wat goed dat je niet schrijft voor je lezers, maar echt voor jezelf! Uiteindelijk is dat ook waar een blog voor is bedoeld. Ik kan me goed voorstellen dat je in de loop der jaren als blogger ook steeds meer leert. Mijn grootste misser was mijn eerste samenwerking: een powerbank t.w.v. 2 euro reviewen. Ik kreeg de powerbank (waarvan ik er al een had) cadeau in ruil voor een uitgebreide review én 3 linkjes 😉