Recensie: Het Pantserhart

Ik las, sinds lange tijd weer een boek van Jo Nesbo. Al eerder schreef ik een blog over zijn boeken en het leek me leuk weer eens een echte recensie te maken. Ik las Het Pantserhart in een aantal weken uit. Een heerlijke dikke pil van 606 pagina’s. Ook in dit verhaal centraal: Harry Hole, een oud-rechercheur die bij deze zaak wordt gehaald.

Sinds ik De laatste schreeuw las, ben ik weer heerlijk in een lees-flow gekomen en komen er vast de aankomende tijd nieuwe recensies online.

Waar gaat het boek over

De politie van Oslo staat voor een raadsel. Er zijn twee vrouwenlichamen gevonden, ze blijken verdronken in hun eigen bloed en hun gezichten zijn verminkt. Bizar detail is dat de verwondingen van binnenuit lijken te zijn gemaakt. Er is maar één man die bij deze zaak zou kunnen helpen, maar hij lijkt van de aardbodem verdwenen.
Kaja Solness van de afdeling Moordzaken wordt op de zaak gezet en belandt bij haar zoektocht naar de verdwenen ex-commissaris in Hong-Kong. Hij blijkt op de vlucht voor de gevolgen van zijn laatste zaak, voor de vrouw die van hem houdt en voor zijn schuldeisers. Zijn naam is Harry Hole.

Wat vond ik van het boek

Ik vond het allereerst een goed boek. Een boek waar je wel je hoofd bij moet houden qua verhaal. Ik heb De Sneeuwman, waar het boek vaak naar verwijst ook gelezen en vond dit nog steeds het beste boek van Nesbo. Het boek was aan het einde wel wat langdradig en soms zelfs ongeloofwaardig. Jammer, aangezien het verhaal zeker wel veel potentie heeft.

Harry Hole is wel erg goed neergezet: een alcoholist en aan opium verslaafde oud-rechercheur die voor dit onofficieel onderzoek wordt ingezet. Echter wekt de man geen sympathie bij me op, wat hij in De Sneeuwman wel deed. Wel vallen uiteindelijke alle puzzelstukjes in elkaar van het heden en verleden. Iets wat zeker in het voordeel van dit boek spreekt.

Rating: ★★★

Ik heb nog een aantal boeken liggen van Jo Nesbo waar ik binnenkort eens aan ga beginnen.