Recensies: Watergraf & Duistere harten

Aangezien ik wat vaker offline was en afwezig van mijn blog door omstandigheden met onze kat Yara, nam ik me voor wat meer te lezen. In deze 2 weken was ik erg gestrest & probeerde op deze manier een stukje ontspanning te zoeken. En deze vond ik zeker in 2 boeken. Zo begon ik in Watergraf van Simon Beckett. De laatste 2 boeken van hem vielen tegen, dus toen er een nieuw boek met David Hunter (uit een nu 5delige serie) werd mijn nieuwsgierigheid gewekt. Ik hoopte dat dit boek aan de verwachting die ik had ging voldoen.

Toen deze uit was las ik verder in een nieuw boek van Nora Roberts, een boek die ik kocht van bonnen voor mijn verjaardag. Vanaf de eerste bladzijde wist ik dat dit een ander boek dan anders zou gaan worden. Ik was dus super benieuwd hiernaar, aangezien het normaal qua onderwerp not my cup of tea is. Duistere harten was ook met recht een duister boek..

Watergraf van Simon Beckett

Waar gaat het boek over?

De sympathieke forensisch arts David Hunter wordt bij een waterlijk geroepen dat in het brakke kustgebied van Essex in Engeland is aangetroffen. De zaak ligt gevoelig, met zwijgzame lieden, een onbetrouwbare landlord, genadeloze getijden en verdwenen mensen. Als een lichaam onder water ligt, vindt er een vreemde verandering plaats. De huid laat de eerste effecten zien. Die wordt rimpelig en uitgeteerd, er komen bultjes op. De opperhuid zal uiteindelijk van het lichaam afglijden als een oude jas. Na een paar dagen raken ook het haar en de nagels los, ze vallen weg – een geleidelijke ontmanteling van de lichamelijke integriteit…

Wat vond ik van het boek?

Eindelijk weer een nieuw boek van Beckett met David Hunter (dit is het 5de deel) in de hoofdrol. Na zijn laatste 2 boeken, die ik tegen vond vallen was dit weer als vanouds een fijn boek om te lezen. Lekker beeldende beschrijvingen van ledematen en onderzoekstechnieken, iets waar ik zeker van kan genieten. Toch echt naast de andere thrillers die ik lees, nét even anders. Gruwelijker, gedetailleerder.

‘Een menselijk lichaam bestaat voor 60% uit water, maar dat wil niet zeggen dat het vanzelf blijft drijven. Zolang er nog lucht in de longen zit, drijft het, om daarna langzaam naar de bodem te zinken’… ‘Er vormen zich gassen in de ingewanden, waardoor het drijfvermogen van het lichaam toeneemt en het op een gegeven moment weer boven water komt. Zo kunnen de doden dus letterlijk herrijzen.’ – fragment uit het boek

Ik vind het altijd zo knap hoe dingen worden verbonden met elkaar en de personages zijn altijd goed uitgewerkt Hier en daar ligt het lees temp soms wat laag, waardoor het soms wat traag leest en het ineens in een stoomversnelling komt. Hij maakt me altijd nieuwsgierig naar de afloop van het boek, en creëert een sfeer waardoor het lijkt alsof je erbij bent. Het einde was zeker met een plottwist en een cliffhanger voor een nieuw boek. Mooi hoe verleden & heden bij elkaar komen en alles lijkt te passen als een puzzel.

david Hunter word weer prachtig neergezet, tevens als de andere personages die in dit boek voor komen die allemaal een rol spelen in het geheel. Ongewild raakt David verstrikt met de familie waarmee dit allemaal te maken heeft. De grimmige sfeer weet hij goed neer te zetten en tot het einde toe blijf je op het puntje van je stoel zitten.

Rating: ★★★½ deze rating is aangezien ik andere boeken van hem heb gelezen die ik beter vond
Watergraf is verkrijgbaar bij verschillende boekhandels voor €19,95

Duistere harten van Nora Roberts

Daarna startte ik direct in het lezen van dit nieuwe Nora Roberts boek. Ik was erg benieuwd, aangezien ik de laatste maanden alleen maar pockets van deze schrijfster (her)las, en de verhalen van dikke boeken toch net even anders zijn. En anders was dit boek zeker..

Waar gaat het boek over?

Al sinds ze haar geboortedorp ontvluchtte om de kunstwereld te bestormen, is beeldhouwer Clare Kimball de meest gevierde kunstenares van haar generatie. Desondanks wordt ze geplaagd door nachtmerries – en de herinnering aan haar vaders zelfmoord. Sheriff Cameron Rafferty is al verliefd op Clare sinds de middelbare school. Er groeit een band tussen hen die met de dag sterker wordt. Dan wordt het dorp opgeschrikt door een moord, die duidelijk te maken heeft met Clares terugkeer. Zal hun liefde de dramatische gebeurtenissen kunnen overleven?

Wat vond ik van het boek?

‘De ceremonie begon een uur na zonsondergang. De cirkel was al lang geleden klaar gemaakt, een perfecte negen voet, op de open plek tussen de oude en jonge bomen’.. ‘Dertien mensen, gehuld in een zwart gewaad met kap, stonden in de beschermende cirkel. Twee vrouw in een rood gewaad stapten in de cirkel en zouden worden geofferd..’ – fragment uit het boek


Het begon al goed, als je getuige bent van een gruwelijke en geheimzinnige ceremonie via de dromen van Clare. Ik wist meteen: dit boek is anders dan haar andere boeken. Of dit een goed teken was, kon ik pas beslissen als ik de laatste bladzijde van het boek had dichtgeslagen. Laat ik beginnen met het feit dat Nora nooit teleurstelt. De schrijfwijze en de neerzetting van de sfeer en personages spreekt mij altijd aan. Daarbij werd het vanuit verschillende perspectieven geschreven, vanuit Clare, Cameron (de sheriff), de leider van de groep, de vrouw van de burgemeester, Ernie en zelfs sommige slachtoffers. Hoewel het veel schakelwerk is, was het makkelijk weg te lezen en vloeide het in elkaar.

Dit verhaal heeft een perfecte spanningsboog waardoor je zeker geboeid blijft lezen. Echter gaat dit verhaal over sekte leden en satanisme. Er worden in dit boek heel wat grenzen overschreden en het draait om macht.

‘Er viel een lichte motregen, waardoor de grond in de kring modderig werd. In de kuil brandde geen vuur, er lagen alleen oude asresten, hout en bot in.’ – fragment uit het boek

Er zijn vele personages aanwezig, een aantal waarvan ik me afvraag of ze wel echt noodzakelijk zijn. Desondanks is het verhaal prima in elkaar verweven alleen is het echt wel een open einde. Toch jammer, aangezien er een hoop vragen onbeantwoord blijven en dit deel wel schreeuwt om een vervolg. Tevens op de laatste bladzijde is er een plottwist, alleen had ik deze al zien aankomen. Hetzelfde met de sekte leden, aangezien ik tijdens het lezen zeker een onderbuikgevoel had bij een aantal personages. Super knap schrijfwerk als je dit teweeg kan brengen op een paar bladzijdes. Ook stond dit keer voor mijn gevoel de relatie met Clare en Cameron op een lager pitje dan het verhaal van de sekte, en dat terwijl Nora altijd dit een soort van 50-50 in haar boeken heeft. Iets wat mij meer aanspreekt omdat het dan dieper op de (hoofd)personen in gaat.

Vond ik het een goed boek? Ja en nee. Dat laatste omdat het gehele onderwerp niet echt mijn ding is. Maar mocht er een vervolg komen zou ik deze toch zeker willen lezen, wat ook zeker wat zegt over het boek. Fijn boek om te lezen, echter moet het wel je ding zijn.

Rating: ★★★
Duistere harten is verkrijgbaar bij verschillende boekhandels voor €10,00

In welk boek ben jij aan het lezen? Of wat wordt je volgende boek?

2 reacties op “Recensies: Watergraf & Duistere harten

  1. Nora Roberts is niet zo mijn ding. Ik zou eerder voor het eerste boek kiezen. Ik ben nu Doodverklaard van Lisa Gardner aan het lezen. Ik vind het een fijn boek.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *