Wat mij elke keer weer lukt..

Laats had ik dus een muntplant gekocht. Jeweetwel, voor van die lekkere munt-theetjes te maken. Vers. Ik kocht dus heel opimistisch voor de 87000ste keer een muntplantje. Tot mijn verbazing ging het best goed. Ik gaf het water (wat ik normaal dus altijd vergeet) en verzorgde hem goed. Ik gaf hem liefde. En wat gaf hij mij?! Een half verschrompelde plant. Daar gaat dus al mijn liefde en zorg.

Dus nu staat hij in de vensterbank. Te vergaan. (hoewel hij er voor mijn doen nog best redelijk utiziet)
Planten en Saskia, na al die jaren gaat het nog steeds niet samen. Hoeveel liefde is ze ook geef.

Dan heb je ook nog zoiets als Labello’s he? Heerlijk, vooral nu met de koude dagen om er altijd eentje bij me te hebben. In mijn werkbroek. En soms he, (nou oke ik lieg, bijna altijd) krijg ik het onderstaande resultaat: Ik doe mijn werkbroek in de wasmand, was hem om vervolgens in de trommel mijn Labello te vinden. Wat er van over is dus. En dat gebeurd me echt elke week wel. Labello is dus blij met mij, aangezien ik van die dingen blijft kopen. Je zal toch denken na 1x, of 2.. of de 3de keer van ‘Goh check je zakken even voordat je hem erin stopt.’ En soms doe ik het ook wel he, maar meestal dus niet zoals je kan zien.

Dus nou zit ik dus weer zonder Labello. Potverdikkie.