Als je gaat trouwen sta je voor een heleboel keuzes.
Welke jurk ga ik kiezen?
Wat worden de uitnodigingen?
Nemen we een taart?
Waar gaat onze huwelijksreis heen?
Wie worden onze getuigen?
Wat, wie, welke, hoe… Keuzes zat. Zo ook over het veranderen van je achternaam.
Ik was er eigenlijk vrij snel uit, vroeger al als ik over trouwen na dacht was het voor mij als vanzelf sprekend om zijn achternaam aan te nemen. Die gedachte heb ik dus nog steeds. Wel zal het heel erg wennen worden na 24 jaar op een andere achternaam te reageren. Ik denk dat ik in het begin even 2 keer moet nadenken om dan vervolgens te reageren.
Ik zie het al gebeuren bij de dokter:
‘Mevrouw H. u bent aan de beurt….. *stilte* Geen mevrouw H. aanwezig?’
‘Oh wacht.. shit ja dat ben ik’ om vervolgens met een knal rode kop achter de dokter aan te lopen.
Gisteren, toen wij in ondertrouw gingen, heb ik er dan ook voor gekozen om geheel zijn achternaam te gaan gebruiken. (Ter verduidelijking: je kan kiezen je eigen naam te houden, die van je partner te nemen of je eigen naam + naam partner. Ik heb alleen voor mijn partners naam gekozen)
Voor degene die zijn getrouwd: hebben jullie de achternaam aangenomen van je partner (of je partner die van jou) en voor degene die ooit willen trouwen kies je voor zijn achternaam of hou je toch die van jezelf?
Wat leuk dat je zijn naam kiest! Dat heb ik ook gedaan en in het begin is het zeker wennen. Nu na drie jaar zit het pas echt in mijn systeem 😉
Precies. Op internet stond duidelijk dat het twee aparte keuzes waren, haha.
Zo, ben ik weer even. M’n vriend heeft nogmaals gebeld naar gemeente, en je hebt gelijk. Jouw keuze en mijn keuze zijn twee verschillende dingen. Ik heb die keuze door de zenuwen over het hoofd gezien, dus dat passen we nog even aan. Er wordt een formulier opgestuurd, en dan neem ik zometeen alleen partners achternaam aan.
Haha, gelukkig nog maar een keer gebeld, want het zat me niet lekker.
Oh het is dus toch wat anders! Goed dat je nog even hebt gebeld en het nog aangepast kan worden. Over een aantal weken had dit niet meer gekund 😉
hahaha zou mij ook kunnen gebeuren bij de dokter!
Als ik ga trouwen neem ik wel de achternaam van m’n vriend, want die is veel mooier dan de mijne. Hij is Italiaans, dus dat vind ik erg mooi!
Ik heb mail gehad! Misschien kun je dat vakje standaard aangevinkt houden? Ik persoonlijk vergeet het vaak. En ik kan inderdaad weer reageren, hihi.
Thanks voor het uitproberen voor me! Ik ga het even doen, is inderdaad makkelijker. Maar ben blij dat alles werkt.
Ik heb geen email gehad, omdat ik dat vakje niet had aangevinkt. Heb ik nu wel gedaan! Dus zometeen even checken of ik een mail krijg. Daarnaast als ik wil reageren, krijg ik de melding: ERROR. Can’t find the ‘commitformid’ div.
En ontopic: mijn ouders en zijn ouders hoeven nooit dubbele naam op te schrijven en stellen zich ook alleen voor met partners naam. Sommige post komt met alleen partners naam en soms, hele officiele post, komt met beide namen. Volgens mij hebben we beide gewoon hetzelde, alleen staat het er anders. Daarnaast hoef ik, volgens mij, geen dubbele namen op te schrijven, en kan ik me straks gewoon voorstellen als Nicole Tolsma (haha, strange). Want als je straks het trouwboekje tekent, staat er zelfs; naam na huwelijk (ofzoiets), en dan je geslachtsnaam. Dit heeft ze me ook uitgelegd, aangezien hier ook veel verwarring door ontstaat en mensen soms in paniek raken, want ba het huwelijk heet je toch anders? Haha. Ben blij dat ze dat nog heeft gezegd, want mijn hart had overgeslagen op dat moment, haha.
Haha begrijpelijk. Gelukkig heeft ze het bij ons ook uitgebreid uitgelegd, aangezien er inderdaad anders vaak verwarring komt.
Maargoed, ik heb gewoon het vakje aangevinkt met alleen zijn naam 🙂
Ik merk het wel of je email hebt gehad, thanks!
Oh en als het goed is, kan je nu wel reageren 🙂
Ik kan niet reageren op een specifiek bericht, dus weer een aparte comment.
Ik denk dat ik het al snap. Bij ons stond het er niet op die manier. Bij ons stond het er zoals het eruit zou zien, dus:
1) Veltman-Tolsma
2) Tolsma-Veltman
3) Veltman
Ik heb dus voor keuze twee gekozen, wat betekend dat ik de achtenaam van m’n partner overneem. Op je ID-kaart/paspoort staat namelijk ten alle tijden je meisjesnaam. Ik heb namelijk ook meteen gebeld vanmiddag. Je hebt namelijk het recht om de achtenaam van je partner te gebruiken, maar je zal altijd je geslachtsnaam houden. Dus volgens mij bedoelen onze gemeentes hetzelfde.
Klopt dit is ook het geval wat aan ons is uitgelegd. Ik mag zijn naam ‘lenen’ maar zal altijd m’n eigen achternaam houden. Wel heb ik gekozen alleen zijn achternaam te gebruiken anders moet ik overal een dubbele naam schrijven.
Oh wat vreemd dat je niet kan reageren… Weet jij waar dit aan ligt? Wil namelijk ook dat als er een reactie is (net als van mij nu dus) er een emailtje wordt gestuurd naar die persoon. Weet niet of dit nu ook bij jou gebeurd heb het namelijk nog niet kunnen testen.. Gebruik jij WP Thread Comment?
Ik denk dat ik dan mijn eigen achternaam zou houden…
Ik zie hier verschillende reacties over de eigen naam erachter te plakken. Mijn keuze was: mijn eigen naam houden of zijn naam + eigen naam erachter. Het is toch altijd dat je eigen naam erachter hoort? Dus, in mijn geval: Nicole ‘naam partner’ – ‘eigen naam’. Ik kon niet alleen kiezen voor de naam van mijn partner, volgens mij.
Huh, ik snap het niet meer?!
Wij hadden de keuze:
Eigen achternaam houden
Achternaam van partner aannemen
Of eigen achternaam + de achternaam van de partner
Ik heb gekozen voor ALLEEN de achternaam van mijn partner.
Daar heb ik eigenlijk nog nooit echt over nagedacht. Maar ach eerst een leuke vriend 😉
Liefs
Ik zou eerst de naam van mijn partner nemen en dan daarachter nog mijn meisjesnaam, eigenlijk zoals heel veel vrouwen doen! 🙂
Ik zou mijn eigen naam houden. De naam van mijn vriend wordt altijd verkeerd geschreven en als wij willen inchecken op zijn naam bij een hotel, duurt het een uur voordat ze ons in het systeem hebben gevonden (in het buitenland is het helemaal een drama!). Dus nee, ik hou mijn eigen wel. Daar gaat bijna nooit iets mis mee!
Ik zou voor een dubbele achternaam gaan, dus die van hem & mij mja dan moet ik eerst eens een vriend zoeken haha
Ik moet ook nog steeds wennen als ik mijn zus haar ‘nieuwe’ achternaam hoor zeggen. Ondanks dat ze toch al bijna drie jaar getrouwd zijn. Maar aan zo’n nieuwe achternaam ben je zo gewend 😀 Houd je trouwens helemaal niet je eigen achternaam? want dat kan toch ook?
Ik heb het stukje aangepast, ter verduidelijking. Ik heb gekozen voor geheel mijn partners achternaam.
Ik wil zijn achternaam, zeker weten.
Ik heb mijn eigen naam gehouden. We zijn al 26 jaar getrouwd.
Niet dat ik zo direct trouwplannen heb, maar stel, dan hou ik toch wel graag mijn naam.
Tja, niet iedereen heet Ariadnesdraad, hé 😉
Ik zet me in het rijtje van Appelig en Lauradenkt …
Geen idee, dat is een keuze die ik dan wel maak. Zal ook liggen aan de achternaam van diegene, misschien is die wel zo lelijk dat hij de mijne wil, haha 😉
Ik heb een dubbele achternaam. Die van mijzelf eerst, die van hem er achteraan. Dit om meerdere redenen. Ten eerste omdat dit vanuit mijn religie zo hoort (je hoort je vaders achternaam te houden, niet die van je partner) dus eerst wilde ik alleen mijn naam… Ben later toch voor een dubbele gegaan, want dan ben ik wel “vrouw van” en “moeder van” later. Gebruik hem alleen zelden, want geen hond die me met dubbele achternaam aanspreekt natuurlijk haha.
Ik neem zijn achternaam aan. Daar was ik meteen over uit. Zelfs toen hij me nog niet ten huwelijk had gevraagd, dacht ik al: ik kan niet wachten tot ik zijn achternaam mag aannemen. Deze keuze was dan ook niet moeilijk! Maar ik zal ook wel even moeten wennen en hetzelfde idee als in de dokters wachtkamer hebben, haha.
Ik heb geen vriend dus ja…. maar als hij een heel erg vreselijke achternaam heeft denk er misschien nog eens over na haha. Maar eigenlijk maakt het me niet zo heel veel uit.
Bij mijn exen maakte mijn zusje en ik altijd grapjes over hoe ik zou heten als ik ging trouwen. “Plant” “Boud” etc.etc. toen had ik echt zo iets van; no way dat ik zo wil heten.
Maar nu ik wat ouder ben heb ik toch zo iets van; ik wil zijn achternaam en kunnen laten zien dat ik getrouwd ben..
Tja, wij zijn niet van plan om ooit te gaan trouwen (heeft voor ons geen toegevoegde waarde…) maar mocht het gebeuren dan zou ik wel zijn achternaam aannemen, gewoon uit traditie zeg maar…
Haha, dat zou wel hilarisch zijn. Gewoon niet op DIE naam te reageren. Ik zou zijn achternaam aannemen maar mijn eigen achternaam ook houden.
Ik neem de achternaam van mijn vriend aan wanneer we gaan trouwen. Hij heeft een Italiaanse achternaam dus dat klinkt dan zo interessant, haha 😛 Ik vind het heel raar als de man de achternaam van de vrouw aanneemt. Of dat hij ook een dubbele achternaam neemt. Volgens mij is dat wel een veel landen gebruikelijk maar hier vind ik dat gewoon raaar 😛
Ik zou zijn achternaam nemen. Zijn achternaam klinkt eigenlijk niet zo lekker met mijn voornaam, maar gewoon, omdat ik het concept ervan wel mooi vind.
Als je het nu aan mij zou vragen zou ik zeggen dat ik mijn eigen achternaam wil houden. Omdat ik deze toch wat leuker vind dan die van mijn vriend. Die is zo standaard en mijne hoor je niet veel! Zo ook eigenlijk later met kind(eren), ik zou op dit moment graag mijn achternaam aan mijn kind(eren) geven.
Ik heb altijd gezegd dat ik zijn achternaam niet zou aannemen maar op het moment denk ik daar toch anders over. Ergens vind ik het ook wel mooi, beide dezelfde achternaam hebben.
Ik vind het ook vrij apart als de vrouw een andere achternaam heeft eerlijk gezegd. Dat vind ik toch wel echt bij trouwen passen en mooi om zijn achternaam aan te nemen!
Ik weet het nog niet. Dat bekijk ik tegen die tijd wel.
Ik heb een paar weken geleden de naam van mijn man aangenomen. =) En nu kom ik inderdaad ontzettend intelligent over als mensen mij naar mijn achternaam vragen of zo.. Gewoon omdat eerst wil ik mijn oude naam zeggen en dan denk ik ‘oh nee, niet meer’ en dan duurt het al lang genoeg dat mensen me verward aan kijken.. Maar het is wel leuk want elke keer als ik post krijg of zo word ik er weer aan herinnerd dat ik getrouwd ben.
Als wij trouwen neem ik zijn achternaam aan. Zijn achternaam is mooier en past mooier bij mijn voornaam.
Ik heb mijn eigen achternaam gehouden, persoonlijk vond ik het gewoon wat raar om plots een andere te nemen. Mijn achternaam is ook eentje die maar weinig voorkomt hier, en die van mijn man is veeeeeel voorkomend, dus vond ik wel dat die van mij wat aandacht mocht blijven hebben 😉
Soms spreken ze mij wel aan met de achternaam van mijn man, blijft wat wennen hoor!
Haha het is heel erg wennen kan ik je vertellen. Voornamelijk met bellen en je naam zeggen. Het gaat dan automatisch dat je je meisjesnaam gebruikt. MAAR… ik ben nu twee jaar getrouwd en vol automatisch dreun ik mijn man zijn achternaam op, dus het went blijkbaar wel. Met schrijven was ik er al helemaal snel aan gewend. Maar soms heb ik nog bedrijven, dat ik mijn nieuwe achternaam gebruik en dat ze me weer niet kunnen vinden in het systeem, omdat het nog op mijn meisjesnaam staat. Gedoe! Maar ooit is dat ook klaar. 🙂
Ik zou mijn eigen achternaam willen houden, omdat ik er eigenlijk wel tevreden ben en ik tot nu toe de enige ben die zo voluit heet 🙂
Hmm, ik weet niet wat ik zou doen. Ben wel erg gewend aan mijn eigen naam inderdaad, maar zou ergens denk ik ook wel iets willen dat aangeeft dat je getrouwd bent. Misschien zou ik gaan hyphenaten, al is twee achternamen ook niet altijd handig (en lang)…
Ik ga voor beide. Profesioneel gezien ga ik mijn eigen naam behouden (denk niet dat mijn baas gaat blij zijn als hij 5000visitekaartjes gaat moeten opnieuw afdrukken :p ). Maar voor de rest zal ik dan wel mijn vriend zijn achternaam accepteren. Onze dochter heeft nu momenteel ook onze beide achternamen.
Toen ik op mijn 23e trouwde nam ik ook de naam van mijn man aan. Het was tenslotte echte liefde en voor altijd … Toen we gingen scheiden was het echter nog een heel gedoe om alles weer terug te veranderen. Bij KPN moest ik zelfs een heel nieuw contract afsluiten met de bijbehorende extra kosten.
Bij mijn partnerregistratie afgelopen februari heb ik er daarom voor gekozen mijn eigen achternaam te houden (tot teleurstelling van mijn partner). Ik kan toch moeilijk mijn blognaam gaan veranderen omdat ik gepartnerd ben? 😉
Dat is dus de vraag bij mij. Ik weet het echt niet! Ik denk dat ik gewoon voor zijn achternaam ga maar kan dat ik die van mij ook erachter plak.
Heb gelukkig nog even om na te denken!
Ik heb, net als jij, ook altijd gedacht dat ik gewoon de achternaam van mijn vriend zou aannemen. We hebben nog helemaal geen plannen om te trouwen, maar het begint nu wel iets dichterbij te komen en het idee lijkt me toch opeens heel vreemd! Om zomaar opeens niet meer mijn eigen naam te hebben. Dat ik dan zomaar opeens meer bij zijn familie hoor dan de mijne. Dat is natuurlijk niet zo, maar zo voelt het een beetje, haha! :p Dus ik denk dat ALS het werkelijk zover is dat ik beide namen ga gebruiken.
Maar mezelf kenende stap ik daar nog wel weer van af, hahah 😛
Als het er ooit van komt wil ik zijn achternaam. Daar heb ik geen logisch waarom-verhaal voor, dat voelt gewoon goed.
Ik neem ook de achternaam van mijn vriend EN mijn eigen achternaam.. Nou dat word wat hoor dan heb ik een kei lange achternaam (vriend zijn achternaam bestaat al uit 2 namen..)
Wij gaan aanstaande donderdag naar de notaris voor de huwelijkse voorwaarden nou dan sta je voor heel wat keuze’s wat je moet maken pffff helaas geen makkelijke keuze’s en ik heb het al niet zo op de kleine lettertjes haha
Dat is een lastige keuze… Ik heb mijn oma, bij haar overlijden, nl een stilzwijgende belofte gedaan. Dat ik vol trots altijd mijn eigen achternaam zou houden. Mijn kinderen, als die er al zouden komen, zouden ook mijn naam dragen. Dit om er voor te zorgen dat de naam niet zomaar uit zou sterven. Van de hele grote familie zijn er nu nog maar twee heren die voor deze taak kunnen zorgen nl. Nu we 15 verder zijn zou ik het niet erg vinden om de naam van mijn vriend aan te nemen. Maar…. Ik zou mijn eigen achternaam er wel achter plakken 🙂 (dat dan wel weer… )
we zijn 30 jaar gehuwd en gebruiken altijd onze eigen naam.
(we zijn wel de generatie van de emancipatie, misschien is het nu terug anders?)